Componist en dichter van de Franse mélodie
Christian Nabert was een Franse componist en dichter, actief in de 20e eeuw. Zijn werk situeert zich in het domein van de vocale muziek en met name de Franse mélodie — een kunstvorm waarin tekst en muziek op intieme wijze samensmelten. Nabert volgde de traditie van componisten als Henri Duparc, Claude Debussy en Francis Poulenc, en creëerde liederen waarin woorden als het ware zingen, gedragen door fijnzinnige harmonieën en een poëtische muzikale lijn.
Wat Nabert bijzonder maakt, is dat hij zowel componist als dichter was. Sommige van zijn gedichten werden op muziek gezet door andere componisten, wat wijst op zijn aanwezigheid in de literaire én muzikale kringen van het culturele Parijs. Toch blijft veel van zijn biografie onbekend — zijn exacte geboorte- en sterfdatum zijn niet vastgesteld, en over zijn leven is weinig meer bekend dan wat door zijn werken wordt doorgegeven.
Zijn pianowerken getuigen van grote gevoeligheid, zowel in vorm als in thematiek. Werken als Sonate de l’échiquier en Jammer-Sonata ademen een introspectieve sfeer, terwijl titels als Album pour un enfant breton of Glock ou le récit d’un clown een meer speels-poëtische kant tonen.
Voor piano:
Fonèmes (Notebooks I en II)
Trois évocations de la mort
Exergues, op teksten van René Char
Sonate n°1 – Sonate de l’échiquier
Sonate n°2 – Sonate d’Oxford
Sonate n°3 – Jammer-Sonata
Sonate n°4 – Warte-Sonata
Glock ou le récit d’un clown
Deux Métaboles
Album pour un enfant breton
Hoewel Christian Nabert geen grote naamsbekendheid geniet, leeft zijn werk voort onder liefhebbers van de kunst van het kleine gebaar: muziek die niet schreeuwt, maar fluistert. Zijn naam duikt af en toe op in verzamelingen Franse liedkunst, waar kenners hem koesteren als een verfijnd, bijna verborgen pareltje van de 20e-eeuwse Franse muziek.
