31 augustus 1787 – 6 januari 1866
Franse tenor en zangpedagoog
Louis Antoine Ponchard werd geboren in Parijs en groeide uit tot een van de meest gevierde tenoren van zijn tijd. Hij maakte zijn operadebuut in 1812 in L’Ami de la Maison van Grétry, en vestigde zijn naam definitief in 1825 als George Brown in de wereldpremière van Boïeldieu’s La dame blanche. Zijn warme timbre en heldere dictie maakten hem een geliefde vertolker van rollen in werken van Boïeldieu, Auber, Grétry, Isouard en Carafa.
Gedurende zijn carrière creëerde hij talrijke hoofdrollen in opéra comique-premières, waaronder Zémire et Azor, Le Petit Chaperon rouge, Deux Nuits, en Masaniello. Hij was niet alleen uitvoerend kunstenaar, maar ook een toegewijd docent zang, onder meer aan het Conservatorium van Lille.
Als pedagoog heeft Ponchard een indrukwekkende stempel gedrukt op het Franse vocale landschap van de 19e eeuw. Tot zijn leerlingen behoorden beroemde zangers als:
Henri-Bernard Dabadie
Jean-Baptiste Faure
Giovanni Mario
Louis-Henri Obin
Rosine Stoltz
Jean-Baptiste Weckerlin
Gustave Roger
en zijn zoon Charles Auguste Marie Ponchard (1824–1891), eveneens zanger en regisseur.
Louis Ponchard overleed in Parijs op 6 januari 1866. Hij werd begraven naast zijn vrouw Marie Sophie Ponchard (née Callault, 1792–1873), zelf sopraan, en hun zoon. Samen rusten zij in een graf dat getuigt van een familie gewijd aan de vocale kunst.
🎵 Opnames?
Er zijn helaas geen opnames bewaard van Ponchard zelf — hij zong in een tijd vóór de fonograaf. Toch leeft zijn stem voort via de generaties zangers die hij opleidde en de vele premières waarin hij schitterde.
