Jean-Baptiste Bréval werd geboren in Parijs in 1753. Hij was een van de toonaangevende cellisten van zijn tijd en een belangrijke figuur in de ontwikkeling van de Franse cellotechniek. Hij speelde aan het einde van de 18e eeuw bij de Concert Spirituel en later in het orkest van de Académie Royale de Musique (de Parijse Opéra).
Bréval componeerde vooral voor zijn eigen instrument: de cello.
Zijn bekendste werk is waarschijnlijk het Celloconcert in C groot, Op. 9 nr. 1, dat tot op vandaag wereldwijd wordt gebruikt in cellopedagogie.
Daarnaast schreef hij:
6 celloconcerten
tientallen sonates voor cello en basso continuo
kamermuziek zoals strijkkwartetten en duetten
Zijn muziek is galant van stijl, toegankelijk, melodieus en schreef zich in in de overgang van de late barok naar de klassieke stijl.
Zijn cellowerken worden nog steeds vaak gespeeld door leerlingen en jonge solisten.
Bréval was in zijn tijd ook bekend als componist van onderwijsmateriaal.
Hij werd op 7 maart 1820 bijgezet op Père Lachaise.
Zijn graf is verdwenen — mogelijk door verplaatsing, hergebruik van concessie of opname in het ossuarium.