Frans componist, pedagoog, criticus en Prix de Rome-winnaar
Geboren: 22 januari 1842, Parijs
Overleden: 12 mei 1924, Parijs
Rustplaats: Cimetière du Père-Lachaise, Parijs (1e divisie)
Henri Maréchal studeerde aan het Conservatoire de Paris, waar hij les kreeg van onder anderen Émile Chevé, Édouard Batiste, Louis Chollet (piano), François Benoist (orgel), Victor Massé (compositie) en Alexis Chauvet (contrapunt). In 1870 won hij de prestigieuze Prix de Rome met zijn cantate Le Jugement de Dieu.
Na zijn terugkeer uit Rome begon hij met het componeren van religieuze werken, waaronder La Nativité (1875), en wijdde hij zich vervolgens aan het muziektheater, orkestwerken, kamermuziek en vocale composities.
Les Amoureux de Catherine (1876)
La Taverne des Trabans (1881)
Déidamie (1893)
Calendal (1894)
Daphnis et Chloé (1899)
Le Lac des Aulnes (1907)
Ping-Sîn (1918)
Esquisses vénitiennes (1894)
Antar (1897)
Le Miracle de Naïm (1887)
Diverse motetten zoals Agnus Dei, Ave Verum, Kyrie en O Salutaris
124 orgelstukken (uitgegeven 1912)
Talrijke pianostukken, liederen en harmoniebundels
Henri Maréchal was ook actief als muziekkriticus. Hij publiceerde artikelen in onder meer Le Figaro en schreef meerdere autobiografische boeken en essays, waaronder:
Souvenirs d’un musicien (tweedeilig werk)
Monographie universelle de l’Orphéon (1910)
Lettres et souvenirs (1920)
Chevalier in de Légion d’honneur (1898)
Officier in de Palmes académiques (1886)
Inspecteur van het muziekonderwijs bij het Ministerie van Schone Kunsten
Voorzitter van het Salon des Musiciens Français vanaf 1911
Maréchal’s muziek wordt gekenmerkt door chromatische wendingen, expressieve lyriek en een sterk gevoel voor dramatische ontwikkeling. Zijn opera Les Amoureux de Catherine kende langdurig succes aan de Opéra-Comique. Zijn werk toont zowel vakmanschap als gevoel, met aandacht voor vocale melodie en elegante orkestratie.
Henri Maréchal wordt herinnerd als een veelzijdig componist en muzikale persoonlijkheid, die actief was als kunstenaar, criticus en opvoeder. Zijn muziek blijft deel uitmaken van de Franse romantische traditie en zijn geschriften vormen waardevolle getuigenissen van het muzikale leven rond de eeuwwisseling.