Giuseppe Marco Maria Felice Blangini, alias Félix Blangini (1781–1841)
Giuseppe Marco Maria Felice Blangini, beter bekend als Félix Blangini, werd geboren op 18 november 1781 in Turijn, Italië. Hij was een tenor, een Italiaanse lyrische zanger, en een componist, die vooral bekend staat om zijn werk in de opera en het lied. Blangini begon zijn zangcarrière al op jonge leeftijd in de kathedraal van Turijn en kreeg een grondige muzikale opleiding. In 1799 verhuisde hij naar Parijs, waar hij zijn muzikale carrière verder ontwikkelde en ook begon te componeren.
Carrière en Levensloop:
Blangini werkte in verschillende Europese steden, waaronder München, waar hij in 1805 in dienst kwam bij de hertog van Saksen-Coburg.
Hij werkte ook voor Pauline Borghese, de zus van keizer Napoleon, in haar privé-muzikale etablissement, en er wordt gezegd dat hij een affaire met haar had, die echter werd beëindigd door de tussenkomst van Napoleon.
In 1809 werd Blangini door koning Jérôme Bonaparte naar Kassel geroepen als muzikaal leider, maar na de val van Napoleon keerde hij terug naar Parijs in 1814.
In Parijs vestigde hij zich als zangleraar en kreeg bescherming van de prins van Bénévent, Talleyrand, en de hertogin van Berry, wat zijn positie als een vooraanstaand figuur in de Parijse muziekscene versterkte.
Hij werd benoemd tot meester van de kapel en componist van het koninklijk hof van Lodewijk XVIII. Echter, na de revolutie van 1830 verloor hij zijn posities en invloed.
Blangini stierf op 18 december 1841 in Parijs.
Onderscheiding:
Félix Blangini werd in 1821 geridderd in het Legioen van Eer, een belangrijke Franse onderscheiding voor zijn bijdrage aan de muziek.
Zijn werk werd gewaardeerd in zijn tijd, hoewel hij nu niet zo bekend is als andere componisten uit de 19e eeuw. Toch blijft zijn invloed zichtbaar in de muziekkennis van zijn tijd en de muziekgeschiedenis.
Het Graf van Félix Blangini (1781–1841)
Félix Blangini ligt begraven op de beroemde Père Lachaise-begraafplaats in Parijs, een van de meest iconische begraafplaatsen ter wereld, waar vele beroemdheden uit de muziek, literatuur en kunst rusten. Blangini's graf bevindt zich in Divisie 66, een van de secties van de begraafplaats die veel prominente figuren herbergt. Zijn graf wordt gekarakteriseerd door een eenvoudige maar respectvolle markering, die de componist herdenkt voor zijn werk als zanger en componist.
Hoewel het graf minder vaak bezocht wordt dan die van bijvoorbeeld Chopin of Piaf, blijft het een belangrijk punt van interesse voor muziekliefhebbers die Blangini’s bijdragen aan de klassieke muziek willen herdenken. Het graf is te vinden in het beroemde Père Lachaise, en het is mogelijk dat er herdenkingen en bloemen worden gelegd door mensen die zijn werk blijven waarderen, vooral in het kader van zijn muzikale prestaties aan het Franse hof en zijn rol in de ontwikkeling van de Franse opera.
Het Werk van Félix Blangini
Félix Blangini wordt vooral herinnerd voor zijn opera’s en vocale muziek. Hij componeerde meer dan 30 opera’s en meer dan 170 liederen, romances en vocale nocturnes. Zijn opera’s waren vaak in de stijl van de Franse opera-comique en beïnvloedden het operarepertoire van zijn tijd.
La Fausse duègne (1799) – Een van zijn vroegste werken, waarin zijn talent als componist al duidelijk naar voren kwam.
Chimène en réalité (1803) – Een opera die zijn capaciteiten als componist in de opera-comique traditie toont.
Rêve et réalité (1803) – Nog een belangrijke opera-comique uit zijn vroege carrière.
Néoptali ou les Ammonites (1806) – Een opera die zijn veelzijdigheid en interesse in exotische onderwerpen weerspiegelt.
L'Excursion du Calife (1810) – Een ander opera-comique werk dat zijn populariteit in Frankrijk in de vroege 19e eeuw onderstreept.
Inès de Castro (1810) – Een werk dat gebaseerd is op de tragische geschiedenis van Inès de Castro, geliefde van de Portugese prins.
Les Fêtes Lacédémoniennes (1807) – Dit werk, gebaseerd op de oude Griekse traditie, toont zijn fascinatie voor historische en mythologische onderwerpen.
L'Offrande d'Abraham (1810) – Een ander werk dat zijn vermogen om dramatiek en religieuze thema’s in muziek te verwerken benadrukt.
Naast opera’s schreef Blangini ook veel liederen, romances en vocale nocturnes, waarin hij zijn talent als melodisch componist en zijn vermogen om gevoelige teksten te vertalen naar muziek tentoonstelde. Zijn muziek is elegant en technisch verfijnd, en zijn werken voor zang en piano werden vaak geprezen in de Parijse muziekscene.
Hoewel Blangini tegenwoordig niet zo beroemd is als sommige andere componisten uit zijn tijd, heeft zijn werk invloed gehad op de ontwikkeling van de Franse opera-comique en de vocale muziek. Zijn vermogen om drama, emoties en muzikaliteit in zijn opera’s te verweven, maakt zijn werk interessant voor muziekliefhebbers en onderzoekers van de Franse muziekgeschiedenis.
