90 | Delormel Lucien (1847-1890)

Lucien Delormel (1847–1890)
Liedjesschrijver, librettist, toneelauteur — een stem van het Franse volk

Louis Eugène Delormel, beter bekend als Lucien Delormel, werd geboren in 1847 in Parijs. Hij was een onvermoeibare producent van populaire cultuur in de tweede helft van de 19e eeuw, met een ongelooflijke output: meer dan 5.000 liedjes, 50 toneelstukken in één bedrijf, evenveel revues, en een tiental operettes. Zijn pen vloeide rijkelijk, met humor, spot en een scherp oog voor het dagelijks leven van de Parijzenaar.

Van straatlied tot operette

Delormel begon als chansonnier, en zijn werk bereikte alle lagen van de bevolking. Hij schreef voor de grote namen van zijn tijd — Fragson, Yvette Guilbert, Ouvrard, Victorine Demay — en werd bekend door zijn samenwerking met de componist Villemer, met wie hij o.a. Le maître d'école alsacien en Une tombe dans les blés schreef.

Maar zijn beroemdste partner was Léon Garnier. Samen schreven zij de hits die het repertoire van Paulus (de vedette van de café-concerts) bepaalden. Hun liederen zijn geestig, bijtend, soms lichtvoetig en vaak volkser dan menige serieuze compositie van de Académie.

Enkele onvergetelijke titels:

• Les blondes (Fragson)

• Le mollet de Rose (Yvette Guilbert)

• La dent de sage (Ouvrard)

• La femme athlon (Victorine Demay)

Een stem verstomd

Delormel overleed in april 1890 in Parijs. Hij werd slechts 43 jaar oud, maar liet een enorm oeuvre na dat generaties zou beïnvloeden — van het variété tot de chanson réaliste.

“Hij schreef het volk een glimlach in de mond en een traan in het hart.”