Jean-Paul-Égide Martini – componist van 'Plaisir d’Amour'
Jean-Paul-Égide Martini, geboren als Johann Paul Aegidius Martin, kwam uit een muzikale familie. Zijn vader Andreas Martin was schoolmeester en organist. Zijn moeder Barbara overleed toen hij nog maar zes jaar oud was.
Hij volgde onderwijs aan het jezuïetenseminarie van Neuburg an der Donau, waar hij al op zestienjarige leeftijd als organist actief was. Vervolgens begon hij aan een studie filosofie in Freiburg im Breisgau, maar hij brak deze af om zich volledig aan de muziek te wijden — zijn ware roeping.
In 1760 verhuisde hij naar Nancy, de hoofdstad van Lotharingen, waar hij zichzelf de naam Martini Tedesco gaf, "Martini de Duitser". In 1764 trad hij in het huwelijk met Marguerite Camelot, afkomstig uit een familie van organisten.
Zijn carrière kreeg een beslissende wending toen hij naar Parijs trok. Daar componeerde hij vooral opera’s en militaire marsen, en maakte naam aan de grote Parijse muziekpodia van zijn tijd. In 1764 werd hij ingewijd in de vrijmetselaarsloge Les Amis Réunis ("De Verenigde Vrienden"). Van 1768 tot 1772 stond hij op de rol als "boventallige luitenant zonder salaris" bij het beroemde Chamborant-huzarenregiment.
In 1788 werd Martini benoemd tot inspecteur van de muziek van de koning en hoofd van de religieuze muziek. Maar de Franse Revolutie beroofde hem van zijn positie, waarna hij zijn toevlucht zocht in Lyon.
In 1796 kreeg hij een aanstelling aan het Conservatoire de Paris, maar de opera’s die hij in deze periode componeerde, hadden weinig succes. In 1802 werd hij ontslagen. Daarna wijdde hij zich weer volledig aan religieuze muziek.
Tijdens de Restauratie, toen hij de zeventig al gepasseerd was, keerde het tij opnieuw. Louis XVIII herstelde hem in zijn oude functie als koninklijk muziekinspecteur. In die hoedanigheid componeerde hij een indrukwekkend Requiem ter nagedachtenis aan Louis XVI, dat werd uitgevoerd in de basiliek van Saint-Denis — drie weken vóór Martini's eigen overlijden in 1816.
Zijn naam leeft voort dankzij één tijdloos meesterwerk:
🎵 Plaisir d’Amour — een lied dat generaties heeft ontroerd en tot op de dag van vandaag wordt uitgevoerd.
Hij wordt herinnerd als Martini il Tedesco, de veelzijdige componist van opera’s, militaire marsen, kerkelijke muziek én lieflijke liederen de.wikipedia.org+3en.wikipedia.org+3fr.wikipedia.org+3.
Zijn compositie Plaisir d’Amour (1784) is niet alleen geliefd gebleven, maar inspireerde zelfs Elvis Presley’s “Can’t Help Falling in Love” en.wikipedia.org+2interlude.hk+2fr.wikipedia.org+2.
Hij overleefde de woelige veranderingen tijdens de Revolutie, het Conservatorium-tijdperk, en de Restauratie, waar hij opnieuw ‘surintendant de la musique du roi’ werd imdb.com+6en.wikipedia.org+6de.wikipedia.org+6.
Zijn graf:
Martini werd in 1816 begraven in Père‑Lachaise, in aanwezigheid van een praalgraf .
Het graf had waarschijnlijk een concessie die later verviel, waardoor het inmiddels is opgeheven .
In openbare overzichten staat zijn verblijfplaats gemarkeerd als onbekend parisdiscoveryguide.com.
| 10 of 14 februari 1816 (grafintern bewijs gebruikt de 14e) |
