Componist, orkestrator en mentor van een generatie
Tony Louis Alexandre Aubin werd geboren op 8 december 1907 in Parijs, waar hij zijn hele leven zou blijven wonen en werken. Hij groeide uit tot een invloedrijke figuur binnen de 20e-eeuwse Franse muziek, zowel als componist en orkestrator, als in zijn rol als docent en dirigent.
Van 1925 tot 1930 studeerde Aubin aan het prestigieuze Conservatoire de Paris, waar hij onderwezen werd door grootheden zoals:
Samuel Rousseau (muziektheorie)
Noël Gallon (contrapunt)
Philippe Gaubert (orkestratie en interpretatie)
Paul Dukas, zijn belangrijkste mentor in compositie
In 1930 werd hij bekroond met de Prix de Rome voor zijn cantate Actaeon, een prijs die eerder werd toegekend aan onder meer Debussy en Berlioz. Deze onderscheiding betekende een belangrijk startpunt voor zijn carrière als professioneel componist.
Tussen 1937 en 1944 was Aubin artistiek directeur van Paris Mondial, een cultureel radiokanaal. Na de oorlog begon hij een loopbaan als dirigent bij de Franse radio (1945–1960), waar hij talloze premières leidde van eigentijdse Franse componisten.
Van 1944 tot 1977 was hij docent aan het Conservatoire de Paris, waar hij een generatie musici opleidde die later hun eigen stempel op de muziekgeschiedenis zouden drukken. Onder zijn leerlingen bevonden zich onder meer:
Marius Constant
Pierre Cochereau
Ginette Keller
Makoto Shinohara
Jocelyne Binet
Jacques Castérède
Ron Nelson
Garbis Aprikian
Aubin componeerde zowel concertmuziek als filmmuziek. Zijn stijl is een mengvorm van impressionistische invloeden (Ravel, Debussy) en de harmonische helderheid van Paul Dukas. Hij stond bekend om zijn weelderige orkestraties en zijn vermogen om muzikale kleur en atmosfeer te vertalen naar zowel het concertpodium als het witte doek.
Zijn oeuvre omvat:
Orkestwerken
Kamermuziek
Cantates
Muziek voor toneel en film
Hoewel zijn naam na zijn overlijden minder bekend bleef bij het grote publiek, worden zijn werken nog steeds gewaardeerd om hun ambachtelijke finesse en poëtische kracht.
Tony Aubin overleed op 21 september 1981 in Parijs, op 73-jarige leeftijd. Hij ligt begraven op de begraafplaats Père Lachaise, tussen collega’s en tijdgenoten die de Franse muziekgeschiedenis hebben gevormd.
Zijn erfenis leeft voort in zijn werken, maar vooral ook in de generaties componisten, organisten, orkestrators en dirigenten die hij heeft opgeleid — en die op hun beurt zijn muzikale visie verder hebben gedragen.
