Het kan iedereen overkomen. Pa wil dat zoonlief Daniel (29 januari 1782 – 12/13 mei 1871) in de zaak komt werken. Ondanks dat Auber goed zijn weg wist op het toetsenbord (en nee, niet op een computer of elektrisch keyboard) en al in 1799, op 17-jarige leeftijd, zijn eerste strijkkwartet op zijn naam had staan, was vader onverbiddelijk. Beide heren woonden in Caen, Normandië, maar Daniel mocht op zijn 20ste al dan niet vrijwillig naar Londen om daar het vak print-selling (een term die ik helaas niet goed vertaald krijg) van zijn vader te leren.
Toen Engeland en Frankrijk weer ruzie begonnen te maken na het breken van het verdrag van Amiens, moest Daniel in 1804 het land verlaten. In die tijd probeerde Daniel al wat meer te componeren. Pas in 1811, toen hij begon te studeren bij Luigi Cherubini (daarover later meer), kwam het muziek schrijven echt op gang. Toch was het van korte duur toen zijn eerste eenakter Le Séjour militaire (1813) flopte en hij er meteen de brui aan gaf. Maar de Muzen lieten hem niet los.
Toen de business van plaatjesverkopen en de dood van zijn vader hem beide in de steek lieten, keerde Daniel weer terug naar zijn roeping als componist. Met twee opera’s, Le Testament et les billets-doux (1819) en La Bergère châtelaine, die goed werden ontvangen, was de weg naar succes voor hem geopend. Zijn samenwerking met Eugène Scribe (een combinatie van de huidige componist John Ewbank en tekstschrijver Han Koorenneef) bleek bijzonder vruchtbaar, en samen schreven ze verschillende hits. Via een lijst van opera’s is te zien hoeveel werken Daniel heeft geschreven. Het zijn er nogal wat! Fra Diavolo is ongeveer de bekendste opera van deze zeer productieve componist. Een van mijn studies van repertoirestukjes tijdens mijn oponthoud aan het Koninklijk Conservatorium in 's-Gravenhage.
In 1842, op verzoek van Koning Louis-Philippe, volgde Auber – inmiddels 60 jaar oud – Cherubini op als directeur van het conservatorium. Zijn notenproductie ging wel achteruit, maar zijn laatste grote succes, Le premier jour de bonheur(een komische opera), stamt uit 1868. Frankrijk eerde deze inwoner van Parijs met verschillende onderscheidingen. Het is dan ook terecht dat er in Parijs een straat (Rue Auber) naar hem is vernoemd, die uitkomt bij het Operagebouw.
Auber bereikte zonder twijfel de leeftijd van de allersterkste met zijn 89 jaar, en stierf in een tijd dat Frankrijk opnieuw gebukt ging onder Duitse bezetting. Aardig om te vermelden is dat zijn opera La Muette de Portici, die gaat over de Napolitaanse opstand, een voorbeeld werd voor onze zuiderburen in België tijdens hun opstand tegen de Nederlandse bezetting in 1830. Protestliederen zijn van alle tijden!
Op de foto links: Auber (inzet) op latere leeftijd en een versteende versie van zijn hoofd aan een gedenknaald. Met mijn 1,82 meter ernaast krijg je een aardige indruk van de hoogte. Het graf ligt ervoor.
