(1845 – 1872)
Dochter van Robert en Clara Schumann – Symbool van gemiste liefde
Julie Schumann werd geboren in 1845 in Dresden als derde dochter van de beroemde componist Robert Schumann en pianiste Clara Schumann. Ze groeide op in een buitengewoon muzikaal huishouden, omringd door de vrienden en leerlingen van haar moeder, waaronder Johannes Brahms.
In de zomer van 1868 vroeg Brahms via Clara om Julie’s hand, maar zij toonde hem slechts een beleefde onverschilligheid. Clara, die haar dochters autonomie gunde, deelde hem mee dat Julie zich kort daarna had verloofd met de Italiaanse edelman Vittorio Amadeo Radicati di Marmorito. Ze zouden twee zonen krijgen: Eduardo en Roberto.
De afwijzing raakte Brahms diep. In een brief schreef hij dat hij voor de gravin Schumann een huwelijkslied componeerde “met verborgen woede, met woede!” Het resultaat was zijn Altrhapsodie, opus 53 (1869) — een diep doorleefd werk voor alt, mannenkoor en orkest op tekst van Goethe, dat nog altijd wordt beschouwd als een van zijn meest emotioneel geladen composities.
Julie leidde na haar huwelijk een kort leven in Italië en overleed op 10 november 1872 in Turijn, slechts 27 jaar oud. Ze werd begraven in Italië, ver van het familiegraf van de Schumanns in Bonn.
Hoewel Julie zelf geen componiste werd, leeft haar schaduw voort in de muziek van Brahms en in de dagboeken en brieven van Clara. Ze is een symbool van de kwetsbaarheid van het persoonlijke leven binnen een muzikaal pantheon — iemand van wie de naam slechts fluisterend doorklinkt, maar met grote gevoelsresonantie.
