Chansonnier, dichter, geëngageerd stemgeluid
📍 Gecremeerd op Père Lachaise – locatie van de as onbekend
Maurice Fanon werd geboren op 6 oktober 1929 in het Franse Latinkwartier en groeide uit tot een van de meest integere stemmen binnen het Franse chanson van de twintigste eeuw. Zijn liederen klonken zelden lichtvoetig — ze droegen het gewicht van een tijdperk dat worstelde met oorlog, kolonialisme, sociale ongelijkheid en persoonlijke verwarring.
Fanon schreef zijn eerste chansons eind jaren veertig. Zijn teksten waren vaak melancholisch, maar nooit week. Hij zong over werkers en dromers, over liefdes die niet werden beantwoord, en over een wereld waarin hoop iets was waarvoor je moest vechten.
Zijn stem was hees, doorleefd en ongepolijst — zoals zijn waarheid. Muzikaal liet hij zich inspireren door klassieke Franse tradities, maar ook door volksmuziek en poëzie. Veel van zijn liederen — zoals L'Écharpe of La liberté, c’est un bagne — zijn kleine gedichten in zichzelf.
In Pia Colombo vond hij zijn artistieke wederhelft. Hun samenwerking was intens en wederzijds voedend: hij schreef voor haar, zij vertolkte zijn teksten met vuur. Ze trouwden in 1960. Samen belichaamden zij een vorm van geëngageerde kunst die zeldzaam was: poëtisch én politiek, persoonlijk én universeel.
Maurice Fanon overleed op 16 april 1991. Hij werd gecremeerd op Père Lachaise. Waar zijn as zich bevindt, is onbekend — maar zijn woorden leven voort, in de liederen die nog altijd klinken voor wie durft te luisteren.
