68 | Garcia-Mansilla Edouard (1871-1930)

7 januari 1871 – 7 mei 1930
Componist – Diplomaat – Kosmopoliet

Édouard Garcia-Mansilla werd geboren op 7 januari 1871 in Washington D.C., als zoon van Manuel Rafael García Aguirre, Argentijns diplomaat, en Eduarda Mansilla, schrijfster en componiste. Hij groeide op in een cultuurgezinde en internationaal georiënteerde familie, en zijn leven zou zich afspelen tussen kunst, muziek en diplomatie — zowel in de Verenigde Staten, Frankrijk als Rusland.

Garcia-Mansilla studeerde aanvankelijk viool in Amiens en later in Vannes, waarna hij zijn muzikale opleiding voortzette in Parijs onder begeleiding van de beroemde componist Jules Massenet. Tegelijk trad hij toe tot het Argentijnse diplomatieke corps, waarin hij verschillende posten bekleedde, waaronder in Wenen en later als zaakgelastigde in Sint-Petersburg, waar hij tien jaar werkzaam was.

Muziek in dienst van identiteit en poëzie

Ondanks zijn diplomatieke carrière bleef Garcia-Mansilla componeren. Zijn oeuvre is veelzijdig en weerspiegelt zijn Europese scholing en Latijns-Amerikaanse wortels. Tot zijn werken behoren:

• Ivan (opera, première in Sint-Petersburg, 1900)

• Angelic Manuelita (lyrisch stuk, Buenos Aires, 1917)

• Hymne au 25 mai – koorwerk opgedragen aan generaal Bartolomé Mitre

• Chant Ivernal, een poëtisch orkestwerk

• Fuga voor piano, en Fuga a capella

• Diverse symfonieën

• Liederen en melodieën voor zang en piano

Zijn stijl is lyrisch, elegant, met elementen van laatromantiek en impressionisme. Sommige werken dragen een symbolistische inslag, passend bij de Parijse artistieke sfeer waarin hij verkeerde. Zijn muziek werd zowel in Frankrijk als in Argentinië opgevoerd.

Een leven tussen werelden

Garcia-Mansilla was een brugfiguur tussen continenten en culturen: diplomaat én componist, Frans geschoold én Argentijns van hart. Zijn werk reflecteert deze dubbele identiteit. Hij stond in contact met literaire en artistieke kringen in Parijs, en speelde een rol in de verspreiding van Latijns-Amerikaanse muziek in Europa, lang vóór de “wereldmuziek”-golf van de 20e eeuw.

Hij overleed op 7 mei 1930 in Parijs. Zijn graf bevindt zich op het Cimetière du Père-Lachaise, een passende plek voor deze elegante, meertalige en gevoelige geest, die leefde op het snijvlak van muziek, taal en diplomatie.